DE ANSERE OVA AUREA PARIENTE.
Anser erat cuidam pretioso germine feta,
Ouaque quae nidis aurea saepe daret.
Indice hanc uolucri legem Natura superbae,
Ne Indice pariter munera ferre duo.
Sed dominus, cupidum sperans uanescere uotum,
Non Indice exosas in sua lucra moras,
Grande ratus pretium uolucris de morte referre,
Quae tam continuo munere diues erat.
Postquam nuda minax Indice per uiscera ferrum,
Et uacuam solitis fetibus esse uidet,
Indice tantae deceptus crimine fraudis;
Nam poenam meritis Indice inde suis.
Sic qui cuncta deos uno male tempore poscunt,
Iustius his etiam uota diurna negant.