δᾶερ ἐμεῖο ὀκρυοέσσης,

ὥς μ᾽ ὄφελ᾽ ἤματι τῷ ὅτε με πρῶτον τέκε μήτηρ

οἴχεσθαι προφέρουσα ἀνέμοιο θύελλα

εἰς ὄρος ἢ εἰς κῦμα θαλάσσης,

ἔνθά με κῦμ᾽ ἀπόερσε πάρος γενέσθαι.

Αὐτὰρ ἐπεὶ τάδε γ᾽ ὧδε θεοὶ τεκμήραντο,

ἀνδρὸς ἔπειτ᾽ ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις,

ὃς ᾔδη τε καὶ ἀνθρώπων.

Τούτῳ δ᾽ φρένες ἔμπεδοι

ἔσσονται· τὼ καί μιν ὀΐω.

Ἀλλ᾽ ἄγε νῦν εἴσελθε καὶ ἕζεο τῷδ᾽ ἐπὶ δίφρῳ

δᾶερ, ἐπεί σε μάλιστα φρένας

εἵνεκ᾽ καὶ Ἀλεξάνδρου ἕνεκ᾽ ,

οἷσιν ἐπὶ Ζεὺς θῆκε , ὡς καὶ ὀπίσσω

ἀνθρώποισι πελώμεθ᾽ ἀοίδιμοι ἐσσομένοισι.