C. Caesar natus est pridie Kal. Sept. patre suo et C. Fonteio Capitone css. Ubi [?], incertum diuersitas tradentium facit. Cn. Lentulus Gaetulicus Tiburi genitum scribit, Plinius Secundus in Treueris uico Ambitaruio supra Confluentes; addit etiam pro argumento aras ibi ostendi inscriptas ob Agrippinae pverperivm. Uersiculi imperante mox eo diuulgati apud hibernas legiones procreatum indicant: In castris natus, patriis nutritus in armis, Iam designati principis omen erat. Ego in actis Anti editum inuenio. Gaetulicum refellit Plinius quasi mentitum per adulationem, ut ad laudes iuuenis gloriosique principis aliquid etiam ex urbe Herculi sacra [?], abusumque audentius mendacio, quod ante annum fere natus Germanico filius Tiburi fuerat, appellatus et ipse C. Caesar, de cuius amabili pueritia immaturoque obitu supra diximus. Plinium arguratio temporum. Nam qui res Augusti memoriae mandarunt, Germanicum exacto consulatu in Galliam missum consentiunt iam nato Gaio. Nec Plini opinionem inscriptio arae quicquam [?], cum Agrippina bis in ea regione filias [?], et qualiscumque partus sine ullo sexus discrimine puerperium [?], quod antiqui etiam puellas pueras, sicut et pueros puellos [?]. Extat et Augusti epistula, ante paucos quam [?] menses ad Agrippinam neptem ita scripta de Gaio hoc -- neque enim quisquam iam alius infans nomine pari tunc supererat -- : "puerum Gaium XV. Kal. Iun. si dii uolent, ut [?] Talarius et Asillius, heri cum iis constitui. mitto praeterea cum eo ex seruis meis medicum, quem scripsi Germanico si [?] ut [?]. Ualebis, mea Agrippina, et dabis operam ut ualens [?] ad Germanicum tuum." Abunde parere arbitror non potuisse ibi nasci Gaium, quo prope bimulus demum ab urbe [?]". Uersiculorum quoque fidem eadem haec eleuant et eo facilius, quod ii sine auctore sunt. Sequenda est igitur, quae sola auctor restat et publici instrumenti auctoritas, praesertim cum Gaius Antium omnibus semper locis atque secessibus praelatum non aliter quam natale solum [?] [?] etiam sedem ac domicilium imperii taedio urbis transferre eo destinasse. Caligulae cognomen castrensi ioco traxit, quia manipulario habitu inter milites educabatur. Apud quos quantum praeterea per hanc nutrimentorum consuetudinem amore et gratia [?], maxime cognitum est, cum post excessum Augusti tumultuantis et in furorem usque praecipites solus haud dubie ex conspectu suo flexit. Non enim prius destiterunt, quam ablegari eum ob seditionis periculum et in proximam ciuitatem demandari [?]; tunc demum ad paenitentiam uersi reprenso ac retento uehiculo inuidiam quae sibi [?] deprecati sunt.