Sed haec [?] atque perditio penes uos in causa gloriae et famae uexillum uirtutis extollunt. Mucius dexteram suam libens in [?] reliquit: O sublimitas animi! Empedocles totum sese Aetnaeis [?] donauit: O uigor mentis! Aliqua Carthaginis conditrix [?] se secundum matrimonium dedit: O praeconium castitatis! Regulus, ne unus pro multis hostibus uiueret, toto corpore [?] [?]: O uirum fortem et in captiuitate uictorem! Anaxarchus cum in [?] ptisanae [?] [?]: "[?], [?]", aiebat, "Anaxarchi follem; Anaxarchum enim non [?]!" O philosophi magnanimitatem, qui de tali [?] suo etiam iocabatur! Omitto eos, qui cum [?] proprio uel alio genere [?] mitiore de laude pepigerunt. Ecce enim et [?] certamina coronantur a uobis. Attica meretrix [?] iam fatigato postremo linguam suam comesam in faciem [?] [?] exspellit, ut exspueret et uocem, ne coniuratos confiteri posset, si etiam [?] uoluisset. Zeno Eleates consultus a Dionysio, quidnam philosophia praestaret, cum respondisset: "Contemptum mortis", impassibilis [?] [?] obiectus sententiam suam ad [?] usque signabat. Certe Laconum [?] sub oculis etiam hortantium propinquorum acerbata tantum honorem [?] domui conferunt, quantum [?] fuderint. O gloriam licitam, quia humanam, cui nec praesumptio perdita nec persuasio desperata reputatur in contemptu [?] et atrocitatis omnimodae, cui tantum pro patria, pro imperio, pro amicitia [?] permissum est, quantum pro deo non licet ! Et tamen illis omnibus et statuas defunditis et imagines inscribitis et titulos inciditis in aeternitatem. Quantum de monumentis potestis scilicet, praestatis et ipsi quodammodo mortuis resurrectionem. Hanc qui ueram a deo sperat, si pro deo patiatur, insanus est ! Sed hoc agite, boni praesides, meliores multo apud populum, si illis Christianos immolaueritis, [?], [?], damnate, atterite nos: probatio est enim innocentiae nostrae [?] uestra. Ideo nos haec [?] deus patitur.