Βούλει οὖν, ἔφην, ἐπ’ αὐτῶν τούτων ζητήσωμεν τὸν [?] τοῦτον, τίς ποτ’ ἐστίν;

Εἰ βούλει, ἔφη.

Οὐκοῦν τριτταί τινες [?] αὗται γίγνονται· μία μὲν ἡ ἐν τῇ [?] οὖσα, ἣν φαῖμεν ἄν, ὡς ἐγᾦμαι, θεὸν ἐργάσασθαι. ἢ τίν’ ἄλλον;

Οὐδένα, οἶμαι.

Μία δέ γε ἣν ὁ [?].

Ναί, ἔφη.

Μία δὲ ἣν ὁ [?]. ἦ γάρ;

῎Εστω.

[?] δή, κλινοποιός, θεός, τρεῖς οὗτοι ἐπιστάται τρισὶν [?] [?].

Ναὶ τρεῖς.

῾Ο μὲν δὴ θεός, εἴτε οὐκ ἐβούλετο, εἴτε τις [?] ἐπῆν μὴ πλέον ἢ μίαν ἐν τῇ [?] ἀπεργάσασθαι αὐτὸν [?], οὕτως ἐποίησεν μίαν μόνον αὐτὴν ἐκείνην ὃ ἔστιν [?]· δύο δὲ τοιαῦται ἢ πλείους οὔτε ἐφυτεύθησαν ὑπὸ τοῦ [?] οὔτε μὴ φυῶσιν.

Πῶς δή; ἔφη.

῞Οτι, ἦν δ’ ἐγώ, εἰ δύο μόνας ποιήσειεν, πάλιν ἂν μία ἀναφανείη ἧς ἐκεῖναι ἂν αὖ ἀμφότεραι τὸ [?] ἔχοιεν, καὶ εἴη ἂν ὃ ἔστιν [?] ἐκείνη ἀλλ’ οὐχ αἱ δύο.

᾿Ορθῶς, ἔφη.

Ταῦτα δὴ οἶμαι εἰδὼς ὁ θεός, βουλόμενος εἶναι ὄντως [?] ποιητὴς ὄντως οὔσης, ἀλλὰ μὴ [?] τινὸς μηδὲ κλινοποιός τις, μίαν [?] αὐτὴν ἔφυσεν.

῎Εοικεν.

Βούλει οὖν τοῦτον μὲν φυτουργὸν τούτου προσαγορεύωμεν, ἤ τι τοιοῦτον;

Δίκαιον γοῦν, ἔφη, ἐπειδήπερ [?] γε καὶ τοῦτο καὶ τἆλλα πάντα πεποίηκεν.

Τί δὲ τὸν [?]; ἆρ’ οὐ δημιουργὸν [?];

Ναί.

῏Η καὶ τὸν ζωγράφον δημιουργὸν καὶ ποιητὴν τοῦ τοιούτου;

[?].

᾿Αλλὰ τί αὐτὸν [?] φήσεις εἶναι;

Τοῦτο, ἦ δ’ ὅς, ἔμοιγε δοκεῖ μετριώτατ’ ἂν προσαγορεύεσθαι, [?] οὗ ἐκεῖνοι δημιουργοί.

Εἶεν, ἦν δ’ ἐγώ· τὸν τοῦ τρίτου ἄρα γεννήματος ἀπὸ τῆς [?] [?] καλεῖς;

Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη.

Τοῦτ’ ἄρα ἔσται καὶ ὁ τραγῳδοποιός, εἴπερ [?] ἐστι, τρίτος τις ἀπὸ βασιλέως καὶ τῆς [?] πεφυκώς, καὶ πάντες οἱ ἄλλοι [?].

Κινδυνεύει.

Τοῦτο δὴ αὐτὸ σκόπει· πρὸς πότερον ἡ γραφικὴ πεποίηται περὶ ἕκαστον; πότερα πρὸς τὸ ὄν, ὡς ἔχει, μιμήσασθαι, ἢ πρὸς τὸ φαινόμενον, ὡς φαίνεται, φαντάσματος ἢ [?] οὖσα [?];

Φαντάσματος, ἔφη.