[25,1] Proinde non est quod ad sepulcrum fili tui curras ; [?] eius et ipsi molestissima istic iacent, [?], non magis illius partes quam uestes aliaque tegimenta corporum. [?] ille nihilque in terris relinquens sui fugit et [?] excessit ; paulumque supra nos commoratus, dum expurgatur et [?] situmque omnem mortalis aeui excutit, deinde [?] sublatus inter [?] currit animas. Excepit illum [?], Scipiones Catonesque, interque contemptores uitae et ueneficio [?].

[25,2] Parens tuus, Marcia, nepotem suum - quamquam illic omnibus omne cognatum est - applicat sibi [?] gaudentem et uicinorum siderum meatus docet, nec ex coniectura sed omnium [?] peritus in arcana naturae libens ducit ; utque ignotarum urbium monstrator hospiti gratus est, ita sciscitanti caelestium [?] domesticus interpres. Et in profunda terrarum permittere aciem iubet ; iuuat enim [?] relicta respicere.

[25,3] Sic itaque te, Marcia, gere, tamquam sub oculis patris filique posita, non illorum, quos noueras, sed tanto [?] et in summo locatorum. Erubesce quicquam humile aut uolgare cogitare et [?] tuos flere ! Aeternarum rerum per [?] et uasta spatia dimissi sunt ; non illos interfusa maria discludunt nec altitudo montium aut inuiae ualles aut incertarum uada Syrtium : omnia ibi plana et ex [?] mobiles et expediti et in uicem peruii sunt intermixtique sideribus.