(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)
Φίλων, ἀδικεῖς. Ἔλαυνε τὸν σαυτοῦ δρόμον.
(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) Τοῦτ᾿ ἐστὶ τουτὶ τὸ κακὸν ὅ μ᾿ ἀπολώλεκεν·
ὀνειροπολεῖ γὰρ καὶ καθεύδων ἱππικήν.
(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ) Πόσους δρόμους ἐλᾷ τὰ πολεμιστήρια ;
Ατὰρ τί χρέος ἔβα με μετὰ τὸν Πασίαν ;
Τρεῖς μναῖ διφρίσκου καὶ τροχοῖν Ἀμυνίᾳ.
(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ) Ἄπαγε τὸν ἵππον ἐξαλίσας οἴκαδε.
(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) Ἀλλ᾿ ὦ μέλ᾿ ἐξήλικας ἐμέ γ᾿ ἐκ τῶν ἐμῶν,
ὅτε καὶ δίκας ὤφληκα χἄτεροι τόκου
ἐνεχυράσεσθαί φασιν.
(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ) Ἐτεόν, ὦ πάτερ,
(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) Δάκνει μέ τις δήμαρχος ἐκ τῶν στρωμάτων.
(ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ) Ἔασον ὦ δαιμόνιε καταδαρθεῖν τί με.
(ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ)
Σὺ δ᾿ οὖν κάθευδε. Τὰ δὲ χρέα ταῦτ᾿ ἴσθ᾿ ὅτι
εἰς τὴν κεφαλὴν ἅπαντα τὴν σὴν τρέψεται.
Φεῦ.
|
Ἔλαυνε τὸν
σαυτοῦ δρόμον. -> littéralement « conduis ta propre course » qu’on peut
comprendre comme « reste sur ta piste ».
Le premier Τοῦτ᾿ est un pronom démonstratif qui renvoie à la réplique qui précède, la second τουτὶ est un adjectif démonstratif.
καὶ καθεύδων : valeur adverbiale de καὶ ->« même en dormant ».
τροχοῖν (génitif/datif duel de ὁ τροχός) Outre le singulier et le pluriel, le grec possède le duel qui peut être employé pour désigner deux personnes ou deux choses.
|