ΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ)

Φλων, δικες. λαυνε τν σαυτοῦ δρόμον.

ΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) Τοῦτ᾿ στ τουτὶ τ κακν μ᾿ πολλεκεν·

νειροπολε γρ καὶ καθεύδων ππικν.

ΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ) Πσους δρμους λ τ πολεμιστρια ;

ΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) μ μν σ πολλος τν πατρ᾿ λανεις δρμους.

Ατρ τ χρος βα με μετ τν Πασαν ;

Τρες μνα διφρσκου κα τροχοῖν μυνίᾳ.

ΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ) παγε τν ππον ξαλσας οκαδε.

ΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) λλ᾿ μλ᾿ ξλικας μ γ᾿ κ τν μν,

τε κα δκας φληκα χτεροι τκου

νεχυρσεσθα φασιν.

ΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ) τεν, πτερ, τ δυσκολανεις κα στρφει τν νχθ᾿ λην ;

ΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) Δκνει μ τις δμαρχος κ τν στρωμτων.

ΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ) ασον δαιμνιε καταδαρθεν τ με.

ΤΡΕΨΙΑΔΗΣ) Σ δ᾿ ον κθευδε. Τ δ χρα τατ᾿ σθ᾿ τι

ες τν κεφαλν παντα τν σν τρψεται.

Φε.

 

λαυνε τν σαυτο δρμον. -> littéralement « conduis ta propre course » qu’on peut comprendre comme « reste sur ta piste ».

Le premier Τοῦτ᾿ est un pronom démonstratif qui renvoie à la réplique qui précède, la second τουτὶ est un adjectif démonstratif.

 

καὶ καθεδων : valeur adverbiale de  καὶ  ->« même en dormant ».

 

τροχοῖν  (génitif/datif duel de ὁ τροχός)

Outre le singulier et le pluriel, le grec possède le duel qui peut être employé pour désigner deux personnes ou deux choses.