Le mythe des individus de forme ronde:Platon, Le Banquet |
Document : Railleries à l'encontre de Socrate,
Aristophane, Les Nuées, vers 218 -254
|
Le discours d'Aristophane est une réponse de Platon pour défendre son maître Socrate, raillé par l'auteur comique. Dans le Banquet, un violent hoquet empêche dans un premier temps Aristophane de prendre la parole ; cette situation ridicule répond aux railleries qui accablent Socrate dans Les Nuées, comédie d'Aristophane. |
Στρεψιάδης Νὴ Δί᾿, οἰμώξεσθ᾿ ἄρα. Φέρε τίς γὰρ οὗτος οὑπὶ τῆς κρεμάθρας ἀνήρ ; Μαθητής Αὐτός. Στρεψιάδης Τίς αὐτός; Μαθητής Σωκράτης. Στρεψιάδης Ὦ Σωκράτης. ἴθ’ οὗτος, ἀναβόησον αὐτόν μοι μέγα. Μαθητής Αὐτὸς μὲν οὖν σὺ κάλεσον· οὐ γάρ μοι σχολή. 220 Στρεψιάδης Ὦ Σώκρατες, ὦ Σωκρατίδιον. Σωκράτης Τί με καλεῖς, ὦφήμερε ; Στρεψιάδης Πρῶτον μὲν ὅ τι δρᾷς, ἀντιβολῶ, κάτειπέ μοι. Σωκράτης Ἀεροβατῶ καὶ περιφρονῶ τὸν ἥλιον. Στρεψιάδης Ἐπειτ᾿ ἀπὸ ταρροῦ τοὺς θεοὺς ὑπερφρονεῖς, ἀλλ’ οὐκ ἀπὸ τῆς γῆς, εἴπερ; Σωκράτης Οὐ γὰρ ἄν ποτε ἐξηῦρον ὀρθῶς τὰ μετέωρα πράγματα, εἰ μὴ κρεμάσας τὸ νόημα καὶ τὴν φροντίδα λεπτὴν καταμείξας ἐς τὸν ὅμοιον ἀέρα. 230 Εἰ δ’ ὢν χαμαὶ τἄνω κάτωθεν ἐσκόπουν, οὐκ ἄν ποθ᾿ ηὗρον· οὐ γὰρ ἀλλ᾿ ἡ γῆ βίᾳ ἕλκει πρὸς αὑτὴν τὴν ἰκμάδα τῆς φροντίδος. Πάσχει δὲ ταὐτὸ τοῦτο καὶ τὰ κάρδαμα. Στρεψιάδης Τί φῄ ς; 235 Ἡ φροντὶς ἕλκει τὴν ἰκμάδ’ ἐς τὰ κάρδαμα; Ἴθι νυν κατάβηθ’ ὦ Σωκρατίδιον ὡς ἐμέ, ἵνα με διδάξῃς ὧνπερ οὕνεκ’ ἐλήλυθα. Σωκράτης Ἦλθες δὲ κατὰ τ ί; Στρεψιάδης Βουλόμενος μαθεῖν λέγειν· ὑπὸ γὰρ τόκων χρήστων τε δυσκολωτάτων 240 ἄγομαι φέρομαι, τὰ χρήματ’ ἐνεχυράζομαι. Σωκράτης Πόθεν δ’ ὑπόχρεως σαυτὸν ἔλαθες γενόμενος ; Στρεψιάδης Νόσος μ’ ἐπέτριψεν ἱππικὴ δεινὴ φαγεῖν. Ἀλλά με δίδαξον τὸν ἕτερον τοῖν σοῖν λόγοιν, τὸν μηδὲν ἀποδιδόντα. Μισθὸν δ ’ὅντιν’ ἂν 245 πράττῃ μ’ ὀμοῦμαί σοι καταθήσειν τοὺς θεούς. Σωκράτης Ποίους θεοὺς ὀμεῖ σύ ; Πρῶτον γὰρ θεοὶ ἡμῖν νόμισμ’ οὐκ ἔστι. Στρεψιάδης Τῷ γὰρ ὄμνυτε ; Σιδαρέοισιν ὥσπερ ἐν Βυζαντίῳ; Σωκράτης Βούλει τὰ θεῖα πράγματ’ εἰδέναι σαφῶς 250 ἅττ’ ἐστὶν ὀρθῶς; Στρεψιάδης Νὴ Δί᾿, εἴπερ ἐστί γε. Σωκράτης Καὶ ξυγγενέσθαι ταῖς Νεφέλαισιν ἐς λόγους, ταῖς ἡμετέραισι δαίμοσιν ; Στρεψιάδης Μάλιστά γε. Σωκράτης Κάθιζε τοίνυν ἐπὶ τὸν ἱερὸν σκίμποδα. Στρεψιάδης Ἰδού, κάθημαι. Σωκράτης Τουτονὶ τοίνυν λαβὲ τὸν στέφανον. Στρεψιάδης Ἐπὶ τί στέφανον ; Οἴμοι, Σώκρατες, ὥσπερ με τὸν Ἀθάμανθ’ ὅπως μὴ θύσετε. Σωκράτης Οὔκ , ἀλλὰ ταῦτα πάντα τοὺς τελουμένους ἡμεῖς ποιοῦμεν. Στρεψιάδης Εἶτα δὴ τί κερδανῶ ; Σωκράτης Λέγειν γενήσει τρῖμμα κρόταλον παιπάλη. 260 Ἀλλ᾿ ἔχ᾿ ἀτρεμεί. Στρεψιάδης Μὰ τὸν Δί᾿ οὐ ψεύσει γέ με· καταπαττόμενος γὰρ παιπάλη γενήσομαι |
STREPSIADE. |
Menu
/ Environn.
/ Objectifs
/ Textes
/ Vocabulaire
/ Grammaire
/ Documentation
/ Activités
/ Outils
|
Responsable pédagogique et contact FR : G. Cherqui
Editrice
de la leçon : S.
Van Esch , relecture et compléments : V.Mestre-Gibaud
Dernière mise à jour : 3 avril 2005